80 ko hamarkadan, ikasle gorren integrazioa eskoletan hasi zen beste aldaketa transzendenteekin batera. Hala ere, nahiko ikuspegi anti konstruktibista eta atzeratua ematen zen eskoletan.
Gorraren eta entzulearen arteko kontaktua positibotzat jotzen zen arren, kanpotik ez zen ia eraginik ematen prozesu hori bi aldeentzat (gorra eta entzulearentzat)benetan eraginkorra izan zedin. Honela ohiko eskolan ikasle gorrak banaka sartu ohi ziren.
Gorrak zuen esperientziarako biderik onena eta bakarra mintza - entzunezkoa zela planteatzen zen, eta jakintzat jotzen ziren bestelako planteamendu osagarriak.
Gorren familiei beste gorrekin harremanetan ez egoteko bezalako orientabideak ematen zieten.
Balio handiagoa ematen zitzaien ikaslea sartzen zuteneko eskola motari, nork bere eta besteen desberdintasunak baloratzen eta errespetatzen ikasteari baino.
Ikus dezakegunez, gaurko ikuspegia asko aldatu da ikasle hauekiko eta ume hauek besteek dituzten aukera berak dituzte eskoletan. Gainera ni egon naizen zentruan argi ikusi dut ikasle gorrak guztiz integratuta daudela eta hori gutxi balitz, gainontzeko umeek haien keinu hizkuntza ikasten saiatzen dira. Asko harritu ninduen, umeek zeinuen hizkuntza ikasteko egiten zuten ahaleginak ume gorrak ulertu ahal izateko eta beraiekin harremanetan egon ahal izateko.